- müste’cir
- arapça مستأجر kiracı. müstebân olmak anlaşılmak.
Osmanlı Türkçesi Sözlüğü. 2008.
Osmanlı Türkçesi Sözlüğü. 2008.
müste'cir — (A.) [ ﺮﺝﺄﺘﺴﻡ ] kiracı. ♦ müstebân olmak anlaşılmak … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
MÜSTE'CİR — (Ecr. den) İsticar eden, kira ile tutan, kiracı … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MÜSTE'CİRÎN — (Müste cir. C.) Kiracılar. * Kira ile tutanlar … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
müstecir — is., esk., Ar. musteˀcir Kira karşılığında bir yeri tutan kimse, kiracı … Çağatay Osmanlı Sözlük